 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Васпан! Здаецца, вы, хоць і ня храбра,
Праўдзе служылі ў былыя гады?
Што ж вы мяняеце Бога на д’ябла,
Не прадчуваючы ўласнай бяды?
Д’ябал на тое і д’ябал, што здольны
Думкі заблытаць і крылы зьвязаць.
Д’яблу паверыўшы, вернік ня вольны
Шчырае слова народу сказаць.
Д’ябал падмовіць і вас адракчыся
Ад векавечных народных сьвятынь,
Як адракліся ўжо тысячы тысяч,
Моўчкі зьмірыўшыся зь лёсам пустым.
Што ж прымушае вас гэтак заядла
I безразважліва кідацца ў бой
Не за гаротніка-брата – за д’ябла
З хітрай ухмылкаю, з сытай губой?
Люду сумленнаму жыць на радзіме
Горай і горай. Народ – у бядзе!
Дзе ж вы шукаеде голас праўдзівы?
Брацкую вернасьць шукаеце дзе?
Вы – за свабоду? Чыю і якую?
Тую, што здымуць нам зь меркі чужой?
Знайце ж: зарана нячысьцік сьвяткуе
Верх-перамогу над нашай душой!
Знайце: жывучы народ наш і зь пекла
Выйдзе і ўзвысіць свой полымны дух!
Ну, а паколькі душа ў вас асьлепла –
Вашых у гэтым ня будзе заслуг.
1991, сакавік.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
